Kaderime ağlıyorum Şiiri - Emine Adıgüzel

Kaderime ağlıyorum bu gece
Hiç gülmeyen kaderime
Daha doğarken ağlamamış mıydım
Daha doğarken batmıştı bütün güneşlerim
Yüzün gülmesin demişti babam!
İşte o gün bugün gülmedi yüzüm
Hep onlar vurdu
İnsan denen hayvanlar
Hep onlar kapattı kapıları
Çaresiz yüreğimi
Ve sonra aşık oldum
İşte o gün en büyük boku yedim
Sevdim
Sevildim
Sonuç?
Kaybetmedim mi onu da karanlıklarda
Kaybetmedim mi onu da
Küçük şehrin karanlık sokaklarında
Ve yine ağlıyorum gülmeyen kaderime
Yine yudumluyorum
Tiryakisi olduğum acı şarabını
Kadeh kaldırıyorum biçareliğime
Kucak açıyorum bir damla mutluluğa
Bir el istiyorum bana uzanacak
Ve yalnızlık gemine yolcu olacak
……..
yalnızlık gemimden mendil sallıyorum
kaderime
Ve maviliklere açılıyorum
Mavi gökyüzüne uçuyorum
Mavi mutluluklara
Ve mavi rüyalara…