Kaderim Yalnızlıkmış Şiiri - Alev Küskün

Derin bir kuyuya kendim attım kendimi
Yıllar geçtikçe kaybettim tüm benliğimi
O vermedi bana, benim ona verdiğimi
Ben yanmayayım da, kimler yansın halime..
X
Çiçek diye sarıldığım dallar meğer dikenmiş
Bu yolda, gençliğim de, sağlığım da tükenmiş
Gördüğüm biraz ilgi meğer sadece gençkenmiş
Kaybolan yıllarımı artık geri istiyorum..
X
O da beni, benim kadar seviyor sanmışım
Güzel sözlere, yalan vaatlere kanmışım
Şimdi anladım ki, ben bu işte aldanmışım
Keşke bu kadar iyi olmasaydım diyorum..
X
Neyim varsa, hepsini bu yolda feda ettim
Sonunda gördüm ki, ben büyük hata ettim
Bana çok görülen mutluluğa bende veda ettim
Mazlumun ahı kalmaz yerde, döner bir gün geri
X
Hep KEŞKELERLE dolu, benim çileli hayatım
Ne hayalim kaldı artık, ne umudum, ne rahatım
Çok bekledim, mutluluktan yana gülmedi bahtım
Kuru bir yaprak gibi savruldum yerden yere..
X
Bugün attığım acı çığlıkları duyan yok
Kalbimde kanayan yaramı saran yok
Mutlu musun, kederli misin, hiç soran yok
Bu kadar acıya nasıl dayansın bu yürek..
X
Etrafımdaki kalabalıklar içinde ben yapayalnızım
Azalmıyor artıyor hep, üzüntüm, ağrım, sızım
Kırılsa da umutlarım, parçalansa da gönül sazım
Gülecek birgün bahtım, mutluluk benim de hakkım..
X
Keder benim kaderimmiş, YALNIZLIK arkadaşım
Çaresizlikler içindeyim, yok hiç bir sırdaşım
Yasak bana, her şey yasak, CAN YOLDAŞIM! ..
Artık tüm zincirleri kırmak istiyorum..
X
Şimdi ise karşımda duruyor çıkmaz bir sokak
Gidiyorum, gidiyorum fakat hep korkarak
Teselli buluyorum ancak RABBİME sığınarak
Umuyorum ki, gene yeşerecek, sararan yaprak..
X
Yıllardır sıcak bir okşayışa hasret kaldı ellerim
Nur yüzlü bir Melek beni mutlu etsin dilerim
Gülmek varsa kaderimde, ben de gülerim..
Bundan sonra gerçek olur, İNŞALLAH hayallerim! ! ! ..

Alev KÜSKÜN - Edirne