ben kaderin acısından bıkmışım
Küsmüşüm çektiğim acılara
Bitmeyen acılar içinde yorulmuşum hayatta
Artık böle geceleri yaşamaktan bıkmışım felek
Yüreğimi çoktan vurmuş kaderin acısı
Ne bir sevgi ne bir mutluluk
Gözyaşlarından yıkılmış geceler
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta