Kopuk geliyor sayfalar sen gittin gideli
Toplayamadım bu aileyi herkes dertli
Çok çalıştım yemek yapıp öğreneli
Sofrada kızım ve ben buna ne demeli
Akşam oturup sofrada bir olamıyoruz
Ben dışarı bile çıkmıyorum kızım yalnız
Kalbim hep sende şiirlerimde konuşamıyoruz
Ne yapalım kader bu artık aileyi tadamıyoruz
Her şeyi düzeneği sen yaparmışsın bilemedim
Onları bir araya getirip yemeklerini yedirtirdin
Sensizlik içerime tak etti artık var mı merhametin
Gerçek kaderim bu,ben kime ne yaptım ki bilemedim
08.05.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 9.5.2008 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Eşimin ölümünden sonra evdeki düzen
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!