Gönülden severek bende yaşarım,
Doğru olanları bağra basarım,
Cihan sevğiyle gamı aşarım,
Kollarımda yoktur Sakat insanım...
Dünya’yı görmüyor bakın gözlerim,
Bir şeyi tutmuyor tutan ellerim
Konuşmuyor benim konuş dillerim,
Gözlerimde yoktur sakat insanım...
Gamlı da geçiyor bütün günlerim,
Hayatta doludur benim ünlerim,
Dünyaya duyuldu yârim ünlerim,
Baçağım da yoktur sakat insanım...
Ağzımda bulunur sanırım dilim,
Okuyup yazanım durmadan ilim,
Konuşsam anlatır tanırım dilim,
Dillerim de yoktur sakat insanım....
Akıllı insandan o an olmayanım,
Ne yaptıklarımı ben bilmeyenim,
Günahsız günleri ahı almayanım,
Dillerim de yoktur sakat insanım....
Mevlaya şükürü kalpten ederim,
Böyle yaşamaya ben neler derim,
Helâl lokmaları sofrada yerim,
Dillerim de yoktur sakat insanım....
Kayıt Tarihi : 7.12.2009 10:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/07/kaderim-boyleymis-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!