Kaderim Şiiri - Seyit Uysal

Sokak çocuğu değilim
Vardı sevip de sevenim
Anam bu benim kaderim
Arama beni de anam

Gözümden akan göz yaşı
İçim yanar acı acı
Düşmüşüm ben de düşeli
Kim tutar benim elimi

Köprü altları evim dolu
Hayat bana zehir oldu
Göz yaşlarım anam doldu.
Felek ciğerimden vurdu

Sokak çocuğuyum diye
Anlamazlar beni niye
Belki rahatlarım diye
İçimi döktüm sokaklara

Yaralı garip Seyit de
Olmayan yorgan döşekte
Anam örtülmez üstüme
Üşüsem ben de kime ne