Yalan değil inan ki, benim bu sözlerim.
Hepside hayal oldu, acı dolu günlerim.
İçimde acılar yüzümde tebessümler.
Gelip buldu beni, yine benim kaderim.
Mutluluğu aradım anılarla savaştım.
Yıllar yılı bıkmadan acılarla yaşadım.
Böylede yaşamaya ne yazık ki alıştım.
Kaderden yine, yol bulup kaçamadım.
Dertle yaşadım bir gün gülmedi yüzüm.
Ellerim titrerken kapanır iki gözüm.
Vasiyetimdir, belki de bu son sözüm.
Kaderime layıktır, son çaremdir ölüm.
Sevgiyi tatmadan insanlardan kaçtım.
Yalnız köşelerde, mutlu olurum sandım.
Bazen de korkar köşe bucak kaçarım.
Kaderden kaçıp ta, yine kurtulamadım.
Alla hım büyüksün, kurtar beni dert den.
Bıktım usandım artık, acıları çekmekten
Acılardan sancıdan, her gece ağlamaktan.
Kaderime son çağrı, bırak son nefesimde.
13/08/2009
Perşembe
Kayıt Tarihi : 13.8.2009 16:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çakmak Emine](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/13/kaderim-73.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!