Kaderim Şiiri - Orhan Börcek

Kaderim, dünyaya geldim-geleli,
Yokluk hamuruyla yoğurdu beni.
Gülmedim kendimi bildim-bileli,
Çaktı sillesini, devirdi beni …

Rahmanı-şeytanı insanda buldum,
Dostun ayağında tarumar oldum.
Gönül testisine dem olup doldum,
Aşka meyil verdim o vurdu beni …

Herkes gibi ben de sevdim bir zaman,
Kavuşayım dedim vermedi aman.
Bu garip yüreğim oldu toz-duman,
Kerbelâ çölüne çevirdi beni …

Çektiğim bu dertler kimin eseri?
Hep ağladım-yandım ezelden beri.
Gençlik firar etti dönmedi geri,
Özlem ateşiyle kavurdu beni …

Örselendim naçar kaldım yolumdan,
Parçalandım ayrı düştüm dalımdan.
Hırpalandım alil oldum solumdan,
Vurdu yerden-yere savurdu beni …