Sevdim sevildim bir yuvam olsun istedim
Kurduğum yuvada mutlu olmayı diledim
Gece gündüz dualarla o günü çok bekledim
Kavuşamadım ağlıyorum kaderim
Canımsın dedim arz ettim sevdiğimi
Sağ olsun acıttı yaralı yüreğimi
Yıkıldı hayallerim şaşırdım seveyim mi?
Karanlıklar içinde üşüyorum kaderim
Sinemde yara oldu, korkaklara bu sözler
Taş olsa konuşurdu, silinmiyor nameler
Feleğin sert sillesini taşır, mazimden izler
Bırakmıyor yakamı kaçsam da kaderim.
Serap Atay
5-6-2012
Kayıt Tarihi : 5.6.2012 19:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serap Atay](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/05/kaderim-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!