Kaderim ağlatıyor.
Kimin ne günahı var.
Boynum bükülü haldeyim.
Ne zaman huzurlu neşeli olacağımı bilemiyorum.
Beni gören dostlarım halime üzülüyor.
Kaderimle başbaşayım
Bazan ağlıyorum gözyaşım silerek.
Bazansa gülüyorum hayallere dalarak.
Söyleyin dostlar söyleyin
Ben nasıl gülerim.
Kaderim ağlatıyor.
Benim yüzüm güler mi bilmem.
Kaderim ağlatıyor.
Gönlüm küskün.gözlerim yaşlı.
Kararan dünya mı
Gözlerim görmüyor.
Her ne tarafa baksam gözlerim umut arıyor.
Ağlayan gözlerimle mi güleyim
Yaşadığım hayatım kederli
Gönlümde ki hüsranlı anı
Ben nasıl unuturum.
Allahım nedir günahım.
Ben kadere boyun eğenim.
Mustafa DuyarKayıt Tarihi : 9.12.2013 23:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/09/kaderim-132.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!