Kaderim Şiiri - Vicdan Şimşek

Kaderimizin yasakladığı mutluluktan çaldık hep, sen payına düşeni, ben içimi yakanı aldım,cehennemi seni sevmekle belki de bu dünyaya taşıdım, alevine can katan, sevgi diye yüreğimi yakan tek sen oldun, sensiz yaşadığım bu kaderimden.,yıldızlar bile daha yakın geldi bana.. ahh bir tutabilsem yakasından kaderimin, dökerim bütün kederleri içinden,hesap sorarcasına dar ağacına asarcasına.,kabul etmiyor öfkemi toprak,hep sen diyor.. yine sen..,
Dayanılmaz bir kader sancısı, ne dualarım yetiyor, ne gözyaşım,..sızlıyor be sevgilim, kalbimin her köşesi her duvar taşı, yıkıldı yıkılacak binlerce katlı bu gönül yuvası,kendi mezarımda mı yaşadım ben seni, görmeyecek mi hiç bu sevdam gülen güneşi,dudaklarımda asıyorum ya, hani her an hep ismini, olmuyor be sevgilim çözülmüyor bu kaderin bilmecesi, her kelimesinde cümlesinde yine deli gönlümün sesi,sustursam diyorum, yokk kesilmiyor o acı çığlığının sesi,çaresizim yetimim, umutsuzum kırgınım, hepsi bir kenara sensiz ölmeye bile nefessizim,teslim etme beni kadere,sana yarmayacak o boş yollara, kaybolurum sana benzeteceğim yalancı hayallerde, çöllere vursan da, cehennemime ateş olsan da,Ya bir kurşun sık sen diye çırpınan yüreğime, yada doğ gülen güneş gibi bu karanlık kaderime.,
tut avuçlarımdan düşmeden,dualarımı savur bizim için ağlayan,O Masum Meleklere.!

(10.06.2013)