Kaderim Şiiri - Mehmet Uçar 3

Esiyor durmadan kuzeyden poyraz
Esmeyin sineme efkarlı benim
Dinsin bu fırtına ara ver biraz
Kuş gibi kanadım yaralı benim

Ufuktan yükselir kara bulutlar
Gökyüzü yağmurlu geldi sonbahar
Dar günümde kaçtı vefasız dostlar
Viran oldu gönül sarayım benim

Şimşekler çakıyor bağrım üstünde
Zavallı bu gönlüm umut peşinde
Arı bal yapıyor binbir çiçekte
Tomurcukken soldu güllerim benim

Harbiden kız sevdim oda el oldu
Çabuk geçti zaman günler yıl oldu
Yaz bahar aylarım kar boran oldu
Coştukça dertlerim sel oldu benim

Memleket hasreti sardı özümü
Kardeş bacı görmez oldu yüzümü
Hayatta dinlemem cahil sözünü
Candan seven dosta sözlerim benim

Mehmetin yüreği pare paredir
Derdimin dermanı lokman hekimdir
Bu zalim gurbetlik beni bitirir
Doğuştan kör talih kaderim benim