Özendim de bir Yusuf-u Kenan’a,
Attı beni kör kuyuya kaderim.
Yunus ile suya girdim yan yana
Çıkarmadı bir kıyıya kaderim.
Bunalmışım, alan yoktur gadamı
Bu mahşerde duyan olmaz sedamı
Herkesin bir yerde vardır adamı.
Denk getirmez bir dayıya kaderim.
Ben yoksulum işim olmaz parayla
Bir damım yok, aram açık sarayla,
Düşüyorum, basak basak sırayla
Layık görmez bir sayıya kaderim.
Aç kalası, sürünesi ölesi;
Kirli eller öpe öpe gelesi.
Veysel Soysal oldu devlet kölesi
Mahkum etti bir ayıya kaderim.
Kayıt Tarihi : 13.12.2012 20:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!