Kaderi siyaha çalan şarkılar

İyi değilim.
Korkma, artık kendi halimdeyim.
Sesini taş etmiş bir kişilik oldum.
Acıyı sevmeye başladım, dövmüyorum artık dizlerimi.
Kocaman vedalar kaldı içimde, kendi halimdeyim.
Karşımda dünya dolusu kitaplar kaldı, kayboldum iyice aralarında.
Tozlu rafları üflemeye mecalim bile yok.
İyi değilim ölüm darbesi yemişliğim yeni değil.
Taptaze bir yer edindim, içimde milyonlarca ölü düşünceler.
Kaderi siyaha çalan şarkılar ve sesleri kesilmiş kelimeler.
İyi değilim fakat iyi olmayı da istemiyorum.
Hafta sonları gelip geçiyor, başımda yastık izleri.
Yüzüm çatlamış heykellerin yüzleri kadar korkunç.
Bir kaldırım taşı bile suçlayıcı bakıyor bana.
Çok ihtiyaçım var kendime, çok boğulu buralar.
Çok korkuyorum. Korkulacak yaşı geçtim oysa.
Annemi Sultan Ahmet meydanında kaybetmiş kadar öksüzüm...
İyi değilim.
Aynı yolun kaldırım taşlarında olsak bakma bana.
Gelme artık yoluma, su koyma binlercesini kopardığın çiçeklerime.
Topladıklarımı bir daha çıkarma gönlümden.
Bir daha gülme bana, kanmak istemiyorum bir kere daha gülmene.
İyi değilim anlamıyorsun.
İyi değilim bilmiyorsun.
Bilsende bilemezsin.
İyisi mi bana bakma artık.
Kırık kalbimi iyi etme, gideceğini biliyorum.
Bilmiyor gibi yapmaların beni öldürmedi mi zaten.
Ben iyi değilim sayende.
Sen gene kendi bildiğini oku, bana okuma artık.
Ben iyi olsamda gelme.