Şu yalnızlığıyla, henüz yeni doğmuş kendinden,
Elleri uzak yine de uzanır, dokunur, paralar bazen...
Ki bazen, öfkelenir evrimde yitirdiği duygularını anlatırken...
Öfkesi, yalnızlığı, sessizliği.....
Her biri diğeri kadar,
Büyük kanunda yeri var.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta