Kadere seslenişim.
Kendimi yaşlanmış, bir file benzetiyorum.
Çekildim bir tenhaya.
Düşünüyor.
Geçmişi düşlüyor
Yalnızlık içinde, son günlerimi yaşıyorum.
Elsiz ayaksız gibiyim.
Ne gücüm var, ne yaşatacak moralim
Ne de bir dostum.
Kendimle konuşuyor, geçmişin hayali ile yaşıyorum.
Yoruldum.
Ne olacaksa olsun dedim bıraktım kendimi kaderin ellerine.
Yalvardım.
Bir an evvel ne yapacaksan yap diye.
Beni ben yapan kadere..
17 Haz. 17
Ahmet Yüksel Şanlı er
Ahmet Yüksel Şanlıer
Kayıt Tarihi : 17.6.2017 20:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!