Ben kaderle,
Hep çelik çomak oynadım.
Ben çelik oldum,
Kader çomak.
Eyyy kader,
Ne sana, nede sahte dostlarıma,
Asla boyun eğmiyecem.
Eğer bir gün bu boynum,
Sana ve sahte dostlara,
Eğilirse, işde o gün
Azrailime, kurban olsun
Eğilen başım...
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 20:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ziya Arabacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/18/kadere-isyan-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!