Ancak kadere iman..;
İnsanı nice ağır yükün altından kaldırır,
Ölümün sessizliğine yıpranarak çağrıldık..
Çıldırtıcı bir gerçeğe,
Men edilmiş sonsuzluğun alacakaranlığına,
Fırlatılmış yasak bir bakıştı bu iki kare oda..
İnsani olmayan kozmik bir karanlığın,
Dehşetiyle kısa bir yüzleşme anıydı,
Sonsuzluğun başlangıcı, bitişin sancısıydı..
Kayıt Tarihi : 26.5.2021 21:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!