Dönüp arkama baktığımda gördüğüm şuydu; Herşey benim içindi ama hiç bir şey benim olmadı.
Pişmanlıklar, düşmanlıklar ve bolca arkamdan konuşanlarla dolu yaşamsal izlerim var kırışıklıklarımda.
Güzel bir ömür biçtim kendime aslında, fasikül fasikül güllerden ayraç yaptığım.
Kapının dışında kalmaya, hep bi mandal ve eğilecek boyun olmaya zorlanan kadın..
Mutluyum böylece.
Kahrolası sizin etikliğiniz ve kahrolası sizin işinize göre dindar oluşunuz.
Bu gün mutluyum yarın da ve bir sonra ki ve....
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta