Hasretinden bir gün, ben öldüğümde
Sakın sen ağlama, sen üzülme hiç.
Bedenim toprağa gömüldüğünde
Kaderde yanımdan sessizce geç git.
Mevsim birer birer kışa dönerken
Hasretin bağrında yanıp sönerken
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
