Dünyanın zevklerine,
Aldanıp güvenenler;
Kısa bir müddet sonra:
Pişman olup ağlarlar.
Akıl sahıbı insan:
dünyaya değer vermez.
Şartlar ne olsa olsun;
Hak yolundan ayrılmaz.
Masıvayı bırakıp:
Mevlaya yönelmeli.
Her akıllı insanın;
Bu olmalı emeli..
Nerde gelip, gidenler?
Kim tat aldı dünyadan?
Her şey fani dünyada:
Haber verir yaradan.
Dünya nimetlerine:
Bel bağlayıp azanlar,
Mahşer günü Allaha:
Çok zor hesap verirler..
Haris ve hasud olma!
Tut Mevlanın emrini.
İhlas ve takva ile;
Kurtar geleceğini..
Her dem dünya diyenler:
Zavallı insanlardır.
Onlar içinse ölüm:
Kat kat dahada zordur.
İbretle bak ey insan:
Dünyanın ahvaline.
Ezelde hükm edilen:
Mutlak çıkar karşına..
Hiç düşüdünmü Ali:
Dün, bügün ve yarını?
Kader zili çalınca:
Kaparsın gözlerini..
15.07.2008 Almanya
Kayıt Tarihi : 17.7.2008 21:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!