Kader yazalım... Şiiri - Zafer Zengin Et ...

.

onlar içlerinde saklanırlar, oysa bilinir oynadıkları oyuncaklar...

isterim etini bitirene kadar
boynu bükük çocuk yaşamayı
uzatma sessizliği

sonrada yerim sonrasında
bıkmam ben kavuşmaktan
ılık mektuplar alıp ağlamaktan

hadi kader yazalım bak bu elim
al as yüzüne bu burnun bu dudakların
bu memelerin bu belin kendim senle
kirletirim bak sevmeyi öğrendikçe
insan oluyorum kavrulduğuma bakma
yandıkça kokumu alıyor hayat diyorum
su düşüyorum koynuna ısıt buharlaştırma
hazır değilim göğün şarkılarına karışmaya

gözün tek gördüğü yer;

dur kapıyı kilitleyeyim
tanrı gelir
yoksa melekleri
ses çıkarma ıssızlıkta
bağır ısırganlarım dışarıda

bak biz ölümlüyüz ne güzel
taşımak nasıl zorsa baharı burnunda
fazla geliyor karkaslar ayaklara
bu şehir gitsin
sen kal sonra
durma
kırıl kal
taşıyayım
boynumun altında

oyuncak saklamıyorum
yanağının kuytusuna
öyle sıcak ki hayat dudağında
sövüyorum gelen kışa
gecenin çöl ayazına
sonra bize kalıyor dünya
bir baştan bir başa

hüzün yılı/