Kader Ve Keder Şiiri - Cihat Şahin

levhte mahfuzdur, ezelden kader!
Güzel gör hoş düşün, yap tevekkülü.
Kısmete razı ol, yaşama keder!
Teslim ve tevekkül, mest eder kulu!

Zahirdir tevhid, binler âlemde,
Mürekkep sonsuzmuş, gördük kalemde.
Mühürü aşikâr, cümle âlemde.
Bunları görmenin, tefekkür yolu!

Tevhidi anlayan, teslim vahide,
Teslim elzemdir, her muvahhide!
Tevekkül ilaçtır, muhlis zahid’e
Bulur o azda, daima bolu.

Hırsla edersin, kalbini harap,
Ukbaya nispetle, şu cihan serap!
Gözünü doyuran, bir avuç türap,
Rıza kanaat, kulluğun yolu!

Mutluluk arama, malda metada!
Arama ummanda, çölde kıtada,
Teslim ol kadere, gezme hatada,
Kaviyse teslim, yol huzur yolu.

Kaç daim ünden, olsada dini!
Razı ol bir’e, isteme bin’i.
Ebedin yolunda, kabir bir huni!
Geçmiyor delikten, kazanma bolu!

Kullar mükellef; hep üç sabırla!
Haramı terk etmek, mümkün o nurla.
Taatte olanlar, dolar sürurla,
Sabret belaya, olursun veli!

Nefesler sayılı, bozulmaz kanun,
Mümkündür her nefes, kabz olur canın!
Belki şu demdir, arzda son anın!
Bunlara inanmak, bil ballar balı.

Hayat imtihan, bi karar dünya,
Kalbine alana, tam zarar dünya.
Cennettir likadır, ber karar dünya,
Vuslatın lezzeti, meçhulü canın!

Nimetler burada, sırf şükür için,
Teşvik var kuranda, çok şükür için!
Saadet-i dareyn var, pür şükür için,
Yâri yaranı, orda insanın!

Cüzi iraden, yalnız bir dümen,
Gevşetme elini, sıkı tut hemen!
Sonda hayır var, taşıma güman,
Düşmez dertlere, başı insanın!

“Kaderin mahkûmu, oldum ben” deme!
İhtiyaç yokmudur, atlarda geme?
Kadere isyanla, gark olma seme!
Dertleri boyunu, aşmaz insanın!

Örslere vurup’ ta, kırma kafayı!
Boşuna üzülüp, bozma safayı,
Örnek al daim, can Mustafayı,
O zaman rotası, şaşmaz insanın!

Kader ilimdir, maluma tabi,
fıtrat-ı islamla, doğar her sabi.
Mükellef olunca, başlar vebali!
Sınavsız hamlığı, pişmez insanın!

Altını dövdükçe, kazanır değer,
Sanata nukuşa, başını eğer.
Bu sırrı anlasa, şu beşer eğer,
Geçmezdi semtinden, elemin gamın!

Tahammül gücünü, aşmaz imtihan,
Şefkatle korunur, daim ins-ü can.
Askerlik mahalli, malum şu cihan,
Pişmesi lazım, talimle hamın!

Bu mevzu derindir, bu kadar yeter,
Sanma’ ki detaylar, çabucak biter!
Teslimi kaviler, olmazlar ebter,
Olmayın esiri, evhamla gamın!