Gönlümde alevlenir tutuşur sevda közü
Acaba her bir aşka düşen ağlarmı gözü
Beni şaşırmış artık tanımsız iki sözü
Suskunluğunda kader, konuşmasında kader
Gönlümü yakan bu aşk közsüz külsüz ateştir
Hep mevsimi kaygılı, fırtınalı bir kıştır
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta