Kader Utansın Şiiri - Menekşe Gülay

artık gücüm kalmadı
seni beklemeye.
aşkını kalbime gömdüm
gelmeyesin diye.
seni, sensiz yaşamaktan bıktım
ölesiye.
bir hayatı bitirdin verdiğin sevgiyle.
seni, benim kadar sevemez hiç kimse.
ama sevenler de mutlu olmazmış
öyle değil mi.
hayat insafsız davrandı bana,
bak yine.
acıyla, keder çocuklarım oldu
ömrümce.
artık seni istemiyorum git,
gidebildiğin yere.
eminim, zamanla sevgin kaybolacak
içimde.
hasretini ise, hiç taşıyamaz oldum
kalbimde.
yokluğuna da alışamadım günlerce.
seni unutmak kolay değil,
yaşadığım müddetçe.
içimden atmalıyım seni, kısa bir sürede.
sensiz de mutlu olabilirim
olmuyan sevgiyle.
umutlarım çoktu birlikte olacağız diye.
hayatımı, altüst ettin
ilgisizliğinle.
artık seni düşünmemeliyim
sevgin sana kalsın.
benim içimde ki aşk, bana yeter
kader utansın.