El le tutuşup, dolaşamadık
Göz göze geldik, konuşamadık
Aşk ile dolduk, anlaşamadık
Üzülme gülüm, kader utansın
Hayat bir masalmış meğer, bilemedim
Baş başa oturup, gülüşemedim
O Sim siyah gözlerinden öpemedim
Üzülme gülüm, kader utansın
Şu yalan dünyada, dolaştım durdum
Unutum herşeyi, dertlerle doldum
Teseli aradım, göz yaşı buldum
Üzülme gülüm, kader utansın
Şu dünyaya geldim, her gün ağlarım
Ağladıkça, yürekleri dağlarım
Gayri ayrılığa ben, kara bağlardım
Üzülme gülüm, kader utansın
Kanayan yarana, dermanım sana
Sensiz bu dünya, haramdır bana
Bunu söyleyen Şebap’tır sana
Üzülme gülüm, kader utansın
14.09.1984
Şebap TekerKayıt Tarihi : 20.4.2006 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygilarimla
TÜM YORUMLAR (2)