Kader Utansın Şiiri - Nuh Ali Berk

Özlemin sızısı düşünce öze
Kalbimdesin kuzum görülmez göze
Hak etmedik reva görüldü bize
Kader ise eğer kader utansın
Değilse o zaman sebep utansın
*
Belasını bulsun yarabbim azan
Kaderin üstüne kaderi yazan
Vicdansıza muhtaç eden bir düzen
Kader ise eğer kader utansın
Değilse o zaman sebep utansın
*
Bazı şeyler ile anıldı adım
Ondandır agzımda kalmadı tadım
Çok bagırdım duyulmadı feryadım
Kader ise eğer kader utansın
Değilse o zaman sebep utansın
*
Garibi ezdirip zengin kayıran
Adalette insanları ayıran
Yoksulu aç koyup toku doyuran
Kader ise eğer kader utansın
Değilse o zaman sebep utansın
*
Fırıldak olanlar korunuyorsa
Helede babacan görünüyorsa
Dürüst insanlar hep sürünüyorsa
Kader ise eğer kader utansın
Değilse o zaman sebep utansın
*
Yürekler yanıpta harlanıyorsa
Durum arz etmeye zorlanıyorsa
Mazlum öz Vatanda horlanıyorsa
Kader ise eğer kader utansın
Değilse o zaman sebep utansın
*
Bazıları bizi hep gördü hakir
Garibe yer demir, gök olur bakır
Ezilen üzülünen her zaman fakir
Kader ise eğer kader utansın
Değilse o zaman sebep utansın
*
Anlamadım dostlar bu nasıl işti
Dost dostunan küstü düşman barıştı
Gün gün sayar idim aylar karıştı
Kader ise eğer kader utansın
Değilse o zaman sebep utansın
*
Kul Hızır’ım kurallara uydum ben
Değişmedim öncedende buydum ben
Eleme kedere çoktan doydum ben
Kader ise eğer kader utansın
Değilse o zaman sebep utansın
Değilse o zaman sebep utansın
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)