KADER UTANSIN
Bir yaprak gibi yaşam savurdu attı,
Hüzünlerin üstüne hüzünler kattı.
Senden benden aldı, başkasına sattı,
Kıymetini bilmeyen kader utansın…
Zalim bir yol izler acımasız hayat,
Beklentiler bitti, artık hepsi bayat.
Ümitsiz olsan da hep dayat,
Seni tanıyamayan kader utansın…
Mevsimler geldi geçti biz geç kaldık,
Payımıza en sondan düşeni aldık.
Gerçek gibi tümden hayallere daldık,
Bizi düş’te bırakan kader utansın…
Ruhumuza doğan güneş, doğmaz oldu,
Bakışı tatlı gül yüzün, artık soldu.
Mutlu günler bitti, yürekler acıyla doldu,
Siyah’ı bırakmayan kader utansın…
Sözlerin ok’tu, battığı yerler yara,
Talihsiz bahtım başından böyle kara
Sessizdin önce, şimdiyse sözün nara,
Seveni değiştiren, kader utansın…
Hakan KURTARAN
15.10.2007- Aydın
Kayıt Tarihi : 9.8.2010 15:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!