Soludun,bilinmeyen zamanın içinde,
Mavi uzayın,zümrüt yerin avucunda…
Beyaz,doru,ala kanatların üstünde,
Bir ana edâlı gökkubbenin altında…
Sonra kara toprak küstü yeşilliklere,
Gökyüzü kamçılandı,kuru rüzgârlarla…
Ayrılık göründü Şaman’ların düşünde,
Gümüş sular sokulmadı kara taşlara…
Boyun eğildi,bozkırların tâlihine,
Buğulandı bakışlar,son kez döndü Altay’a…
Avrupa,Afrika,ezelden âşık Türk’e,
Kader topuklandı,sabırdan mahmuzlarla…
20.12.1993
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 3.5.2006 12:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!