-Kader Prizması-
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Beden yolun sonuna gelmedikçe!
Ruh nura dönüşmez,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Beden yolun sonuna gelmedikçe!
Ruh nura dönüşmez,
Bir ömür boyu birlikteliğin filmi,
Son kez birlikte izlenmedikçe.
Ve gözlerin feri
Umutsuzca sönmedikçe.
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Kader prizmasında süzülmedikçe!
abim harika .kutlarım..çorumdan selamlar saygılar..ve kaderi bu kadar güzel irdeleyen şaire şiire tam puan
saygılar
Can dost. güzel kardeşim tüm şiirlerin gibi son şiirlerinde mükemmel.insan okurken zevk alıyor. Kutluyor sevgi seygılar iletiyorum. iyki varsınız.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta