-Kader Prizması-
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Beden yolun sonuna gelmedikçe!
Ruh nura dönüşmez,
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Beden yolun sonuna gelmedikçe!
Ruh nura dönüşmez,
Bir ömür boyu birlikteliğin filmi,
Son kez birlikte izlenmedikçe.
Ve gözlerin feri
Umutsuzca sönmedikçe.
İnsan ışık olan yanını bilmez,
Kader prizmasında süzülmedikçe!
abim harika .kutlarım..çorumdan selamlar saygılar..ve kaderi bu kadar güzel irdeleyen şaire şiire tam puan
saygılar
Can dost. güzel kardeşim tüm şiirlerin gibi son şiirlerinde mükemmel.insan okurken zevk alıyor. Kutluyor sevgi seygılar iletiyorum. iyki varsınız.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta