Kader Oyunu Şiiri - Gul Su

İçimizde büyüttüğümüz,
Öyle bir Aşk'tıki bizim.
Gün geçtikçe sığmıyordu bir yere.
Ne yer kavuşturuyordu bizi
nede gök yüzünün sonsuzluğu.
Anlatılması imkansızdı bu sevda.
Yaşanması gerekiyordu belkide.

Meğer ne çok eksik yanımız varmış,
Bir birimizi tamamladığımızda farkettik.
Göz bebeklerimize doldurduk,
O Aşk dolu bakışlarımızı.
Feryat ediyordu bedenlerimiz.
Haykırmak istiyorduk sevdamızı,
Dağa taşa sonsuzluğa.
Susmuyordu deli gönlümüz...
Susmuyordu adeta.

Yüreğimizi defter yaptık,
Kanımızı mürekkep.
Sayfalarca şiirler yazdık durduk
bu Aşka dair.
Anlatmalıydık bir şekilde içimizdeki
bu Aşkı bir yerlere.
Yakarmalıydık delicesine.
Yürekten sevenler anladı birtek bizi.
Kışın ayazında tir tir titrer ya insan,
İşte bizde bu denli titrerdik
sevdamızın üzerine.

Yan dedik yüreklerimize yan.
Dayana bildiğin kadar dayan.
Elden ne gelirki,
O kor ateş yerleşmişti bir kere,
Kalbimizin en derinliğine.
Elbet bir gün...
İllaki...
O beyazlar içinde,son bulacaktı
Son bulacaktı,
Bu kader oyunu.

Yazar: Gülbiye Evran