Kader Ormanı Şiiri - Dağlar Özügüç

Tesadüfle başladığı düşünülen her şeyin
Finalini ben yapamasam bile
Perdeyi mutlaka mutlu kapatacağım
Yaşama sevincini ucundan da olsa
Son anda mutlaka yakalayacağım
Mutlu yaşam ülkesinin bir ferdi de ben olacağım
İmkan olursa artık yüreğime göre yaşayacağım
Bakıyorumda hep yanımdakilere göre yaşamışım
Geriye de birşeyler kaldımı bilmem
Varsa eğer kalan bir şeyler
Onu kendime göre yaşayacağım
Hiç ama hiç kimse için ağlamayacağım
Vefasızlıktan yoruldum artık
Kalanlar da başlarının çaresine baksın
Dünyanın derdini dert edip yaşadım
Dik durdum hiçbirşey den geri durmadım
Gereksiz yere kendimi parçaladım
Hep gidenlerin arkasından bakakaldım
Niyetlere göre yargılandım
Görüyorum ki kimseye de yaranamadım
Yaşadılarımdan da birşey anlamadım
Gideceğim kader ormanında sessiz bir yerlere
Yaşadıklarımı düşüneceğim
Yanlışlarımla yakınlaşacağım
Hatıralarımdan özenle biriktirdiğim
Hayallerimden kalan kırıntılar
Yeterse eğer onunla yeni bir başlangıç yapacağım