dünyanın ortasına atılmış, yeni bir yalnızlığım ben.
sadece kendi lisanında konuşan, dünyanın hiç duymadığı ve,
kendi içselliğinden başka sermayesi olmayan,
günahlar tanrıçası....
ve ne zaman başımdan yukarı bir çatı kurmaya çalışsam
bağlıyor günahlarım yollarımı..
kader olmamalı bunun sebebi,
doğru söylemenin yalan sayıldığı,
aşkın günah bilindiği,
sevgi uğruna yaşanılan her şeyin ketline vacip görülmesi,
kader olmamalı..
benim bana sahip olmamam,
kader değil,
Tanrının tam kendi işi olmalı...
Kayıt Tarihi : 21.1.2014 14:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!