Kader Nedir? Şiiri - Kemal Eyüboğlu

Göğsümün sağ üst kısmında hissettiğim ağrı nedeniyle,Trabzon Göğüs Hastalıkları Hastanesi'ne gittim.
Muayene sıramı beklerken,arka sırada bekleyen bir baba ve kızı ile küçük bir sohbet anım oldu...Baba tıraşsız bembeyaz sakal ve başında bir takke,kız ise saçının telinden ayak parmaklarına kadar tesettür içindeydi..!
Baba; 49 yaşında olduğunu,yıllarca inşaatlarda ustalık yaptığını ancak sigortasının eksik yatırıldığı için bir türlü emekli olamadığını; bir kızı ve dört erkek evladının olduğunu ve hepsini de,dinimizin emrettiği gibi dindar yetişmeleri için İmam Hatip Lisesine gönderdiğini; oğlanların okulu bitirip,namazlarında niyazlarında yaşadıklarını,ancak ne var ki işsiz güçsüz olduklarını; yanında muayeneye getirdiği kızının da bu yıl İmam Hatip Lisesi Son sınıfta okuduğunu ve bitirir bitirmez de,ablasının imam olan oğlu ile er baş edip evlendireceğini, ballandıra ballandıra anlatıverdi bana...
Küçük bir soluk aldıktan sonra da bana dönüp; "Senin çocukların var mı? Okuyorlar mı? " diye sordu.
"Evet, benim 2 kızım var...Büyük kızım Boğaziçi Üniversitesi Ekonomi,küçüğü de Ankara Ünv. Kimya bölümlerini bitirdiler ve her ikisi de çalışıyor." yanıtını verdim.
Benim bu yanıtımın hemen peşinden adamın kızı,babasından iki üç adım uzaklaşarak(belli ki babasının kol mesafesinin dışına çıktı) ,yüksek bir sesle babasına; "Baba bak! Çevremizde nasıl babalar da varmış,öğren! " dedi...
O sözleri duyduktan sonra adamın, az önce müslümanlığını ve dindarlığını büyük bir şuu içinde bana anlatırkenki güleçliğinden zerre kadar eser kalmamıştı! Kaşları takkesine,asık alt dudağı burnuna değdi ve o minnacık kısık gözleri, kapaklarından fal taşı gibi dışarı fırlamıştı! Kızın şansından,babası ona karşı fiili bir eylem yapamadan, muayene sırası babaya gelmişti...
Baba muayene olurken,kıza sorma olanağı buldum:
-Neden, babanı kızdıracak o sözleri sözledin ki?
Ve işte aldığım yanıt:
- Bak amca! Benim babam,aslında ailem ve tüm sülalem...hatta nüfusa kayıtlı olduğum ilçemin tüm insanları ve onların inançları,kültürleri beni ve benim gibi bütün kız çocuklarını insan yerine koymuyorlar; koymayacaklar da..!
Okumak isteyen bütün kızların önünde bir seçenek var...Ya İmam Hatip, ya da koca!
Ama sizin ve sizin gibilerin kızlarına bakar mısınız? Nerelerde okuma fırsatları oluyor...İşte ben; tam da buna kader derim...

O kızla konuştuktan sonra, aklıma takılı kaldı..!

Kader; doğuştan alında yazılı olduğu iddia edilen hikaye mi, yoksa; bizi dünyaya getiren anne baba,anne babanın kültürü ve onların hepsinin içinde oluştuğu coğrafya mıdır?

Sahi ya; kader nedir?