Kader Meydanı Şiiri - Kübra Cılız

Eli yakamda, haraç düşkünü adamlar
Gırtlağına binilmiş kesemin
Ekmek kavgasından hallice minvalim
‘’Gık’’ etmiyor yine de zulme…

Sevmek mümkün müdür gari bu şehirde?
Haram - helal bilir mi insanlık?
Sadakat gösterir mi sözcükler?
Yargılanmadan dinlenmek isterdim…
Meçhul tekrarlardan sıyrılmış,
Tiz mektubumla savunsam ya,
Doğrularımı…

İzin istesem de sokulsam şu kalabalığa ya…
Bırakmazlar mı yakamı?
Yaşatırlar mı gençliğimi?
Yarsam insanları,
Göğüslesem ya Kadıköy meydanını…

‘’Gel’’ derler mi?
Davetsiz misafiri kabul ederler mi?
‘’Gık’’ etmem kalabalığa.
İtaat ederim;
Martılara,
Simitlere,
Yaz gününden kalma güneşe…

Açsam ya kolumu,
İcazet bekler mi çingeneler?
Bir çırpıda satarlar mı mutluluklarını?
Ya iskele?
Sahi soğuk davranmaz da,
İskele de beni kucaklar mı?

Açsam ya sevda mı,
Gelişi-güzel yaysam meydana
Kader, falıma bakar mı…