Kader Mahkûmuyum

Derde soktum selametken başımı
Kayıp ettim baharımı kışımı
Damlarda çürüttüm bu genç yaşımı
Mahpushane dünyamı dar etti benim

Akşam olur tüm kapılar kapanır
Mahkûm olan bu çileye katlanır
Gece bitmez dertler gelir eklenir
Mahpusluk dünyamı hor etti benim

Uykusuz geceler sabah olmuyor
Herkes dertli sana çare bulmuyor
Mahpusta insanın yüzü gülmüyor
Mahkûmluk yüzümü yer etti benim

Düştüm bu metrise her yanı surdan
Artık gülmez yüzüm sıkıntı dardan
Genç yaşımda beni ayırdı yardan
Mahpusluk yârimden sır etti beni

İnsanoğlu beşer yaşar kaderi
Mahpus hane derler yiğitler yeri
Gardiyana tabi bitmez dertleri
Mahpusluk kaderimde var etti beni

Âşık kutlu refik her derdi gördü
Mahpusta günlerim hep acı gündü
Sevdiğim bekliyor yıllarım söndü
Mahpushane yaktı nar etti beni