Alnımıza yazılmış aşkın kaderi,
Çeker,çeker dururuz bitmez çilesi.
Çok alıştım varlığına,katlanamam yokluğuna,
Seviyorken gitme sakın ,bu ayrılık yıkar beni.
Ben seni baharlarda ,ben seni kışlarda sevdim,
Ben seni uzaklarda ben seni yasaklarda sevdim.
Acılar nedense,hep beni buldu,
Silinmiyor silemedim aşkın izleri.
Öylesine derinden sevdim’ki seni,
Sildim gönlümden kini,nefreti.
Seven bu gönlüm artık yoruldu,
İnliyor dilimde’ki aşkın nağmesi.
Feryat ile figan ile çağladı gönlüm ,
İki gözüm,iki çeşme ,ağladı gözüm .
Eremedik ne yazık’ki aşk vuslatına,
Kader mahkumları oldu adımız.
Ayten Özgün
08/Aralık/2017
15:56
Kayıt Tarihi : 11.5.2018 15:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayten Özgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/11/kader-mahkumu-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!