Kader Mahkumu Şiiri - Ömür Yılmaz

Zaman uzaklaştırıyor sana beni,
Bir kader mahkumu gibiyim;
Aşk tipi tutukevinde,
Pişman,düşman,darma duman...
Duvarlara soru soran,
Aynaları arkadaş sayan biri.
Gözleri,sözleri,yüreği iri iri.
İsmindeki gibi mahkum!
Darbe yemiş!
Alınında kara yazı,
Boynunda kara sevda,
İmtihanlı bir yazgı!
Ve gün ağarır,
Yaşlı gardiyan bağırır;
Ziyaretçin var!
Çıkar gelir ö'mrün ölümü...