Karanlık odamda, bir ben fukara
Avizeli salonda, zengin burjuva
Onlar yerken Karidesle,havyarı
Ben ararım kuru ekmekle soğanı...
Burada kapılar hep yüzüme kapalı
Soğuktan buz kesmiş demir parmaklıkları
Saksıda reyhanlar dökmüş yaprağı
Kahpe bir yalanla, çekerim cezayı...
Artık ne arayanım var, nede soranım
Dünyada fazlayım, boşa yaşarım
Saçlarım kar beyaz ona yanarım
Şimdi birkaç resim anıda kendimi ararım...
Bu şiir kader mahkumu arkadaşım Erhan OĞUZ' anısına yazılmıştır....
Adem KocakayaKayıt Tarihi : 2.3.2009 19:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize, dost yüreğinize sağlık sayın Adem Kocakaya...
Soğuktan buz kesmiş demir parmaklıkları
çok etkileyici bir anlatım.Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (9)