Kader mahkumu

El eli sırat köprüsünde, direk dibinde.
Bakışları alev gibi koz bilene,
Vicdanı kendinden yoksun yine,
Bir adı varsa, kader mahkumu işte.
*
Sıla arar, gurbet arar, yad ellerde.
Kerem düşmüş Aslı için, dar ağacına yine,
Bakışları takılır kelepçeli ellerine.
Bir adı varsa, kader mahkumu işte.
*
Delikanlı çağında düşmüş, mapushaneye,
Belki arkadaş kurbanı oldu, göz göre göre.
Analar, babalar, eşler ağlar arkasından, her gece.
Bir adı varsa, kader mahkumu işte.
*
Bir masaldı, özgürlük gelmeyen terhise,
Mahkumsun el ayak çekilmiş gecede.
Sığınmışsın bu gece, dert duvarının dibine,
Bir adı varsa, kader mahkumu işte.
*
Kelimeleri ağlayarak yazarsın her gece,
Boğazın tıkanır, uzanırsın demir parmakların içine,
Belki bir el tutacakmışsın ümitiyle,
Bir adı varsa, kader mahkumu işte.
*
Volta atarsın, üç beş adım içinde,
Gökyüzü demir ağlarla örülü bilene,
Bir mektup, onbeş günde zor geçer eline.
Bir adı varsa, kader mahkumu işte.
*
Her gece uyku ararsın gözlerde,
Sevdiklerin, film şeridi gibi geçer yine,
Uzatırsın elini demir parmakların içine,
Belki bir el tutacakmış ümidi ile.
Bir adı varsa, kader mahkumu işte.