Kader mahkumu 1 Şiiri - Bayram Ormancı

Yaşım daha ondört bıyıklar ter atıyor
Köyümde kimi çalım kimi faça atıyor
Mezarkırı doksan ayrı yerde yatıyor
İşte bunlar sıladan ayrı kalanlar
Gönlüm hep bundan böyle yaralı

At avrat silaha ölüm verdiler
Tarlada su kanal argını mezar gördüler
Acımadan dost akraba demeyip vurdular
Katil köy ünvanına nasılda erdiler
Ben köyümden küçükten yaralıyım

Ölen öldüren akraba dostum
Ben köyüme elli yıl evvel küstüm
Tecellim çile olur akar giderim
Göz yaşım sel sel olur bakarım
Benim kalbim küçükten yaralı

Ben köyümde koyun kuzu güderdim
Orman dere korku bilmez giderdim
Gün geçtikçe kötülükler her gün türerdi
A. Ankaralıyı soysuzun biri taradı
Bunları gördüm ya ben yaralıyım

Sene 1958
Bulutlar karanlığa çöktü, dört ölü
Ankaralıyı sorsanız yarı canlı yarı ölü
İşte mapushane şerif kralının yolu
O günden bu güne ben de yaralıyım

Hangi itler sürdü suçsuzu suça
Masum yiğidi düşürdüler mapusa
Çok geçmedi bir iki nemrut türedi
Kötü günler kötülere nasıl da yaradı
Aha yine bundan yaralıyım

Bir on beş yıl çorum sinop hapishane arası
Özet yazdım kaleme deftere sığmaz yarısı
Dert açmak değil benim gayem, anısı
Yeğen kardeş kalmış mapushanede yarısı
Zil çalıyor düşman, ben bundan yaralıyım

Mapushaneden kaçtı A. Ankaralı
Köyü korku sardı hepsi birden sıralı
Bunları sormayın kalpleri yaralı
Yaşlısı vardı ğazi olmuş koleli
Aldı köyü korkular yine yaralıyım

Ben beni yarattım başkası yok diyordu
Sorgu sual emri baki ediyordu
Ölüm düşünmez bir yola gidiyordu
Kötülük pazarında düğün bayram ediyordu
İşte ben bu ötlek soysuzdan yaralıyım

Köy çeşmesinde mihriban görüyor
Baban seni bana verecek mi soruyor
Mihriban vahşeti babaya iletir
Söyle kızım horoz erken ötüyor
Horozun boynu kopar bundan yaralıyım

Tüfeğime dom dom kurşunu sıraladım
Kızım bir soysuzu da senin için yaraladım
Silinecek isimlerden sırasını karaladım
Yüreğim kor ateş, havam zom zehir
İşte ben ömrümce hep yaralıyım

Çarkı ters çevirdi yine kalleş dölleri
Gözüktü bana mapushane yolları
Benden uzak dursun soysuz elleri
Çalmıyor artık sazım kırık telleri
Ayrıldı yine yollarım bundan yaralıyım

Ankaralı tahliye oldu köyünde çift sürüyor
Korkumun zorları taşrayı mekan görüyor
Köyde kalanlar yer yer fırsat arıyor
Ankaralıya üç silahlı birden türüyor
Aha ben de bundan böyle yaralıyım

Kaşık gibi kullanan vardı silahı
Üçü birden aldı mezar taşına ilahı
Yiğit Ankaralıya takıldı ceza külahı
Mapushane yolunda okudu yine ilahi
Yol karanlıga düştü yine ben yaralıyım

Ekili tarlanın sapını saman edemedim
Yıllarım geçti köyüme gidemedim
Yaş aldı demini altmış altıya gidiyor
Köyümde itler seher bayram ediyor
İşte bundan böyle yaralıyım

İpsizler köye döndü cirit atıyor
Koca kurt kadere boyun eğdi yatıyor
Ankaralı mapushaneyi delip terk ediyor
Köye yakın çatak yaylasını mekan tutuyor
Ben yine yıkıldım bundan yaralıyım

Köyde korku sardı kaçıyor ibişin delileri
Danasına ot yolamaz akıllı delileri
Aha bizim köyde ne oldu baykuşlara
Geceyi görmeden fer fer ediyor gözleri
İşte ben bu ödleklerden yaralıyım

Akşam karanlık saydım sabahı erken
Seyir eyledim itler ciğer yerken
Çatak yaylasında bulutlar dağılsın derken
Kara haber düştü ciğerim bağrına
Vurdular turanımı bundan yaralıyım

Yayladan indim Saklı dilime
Ölümü öptüm acılarım indi dizime
Katmerlendi acılarım biri bin oldu gözüme
Mevsim değişti karlar yağdı yaylam düzüne
Dertlerim bitmiyor bundan yaralıyım

Gafil avladılar ihbar ile yakalandım
Kurtuluşum kalmadı mapusha kakalandım
Bu karanlığa yine gidip gelen ben oldum
Geçti benim ömrüm yamadır yama
Karanlıkta kaldım bundan yaralıyım

Düştüğüm cehennem otuz yıl ediyor
Sormayın bana yaşım seksen ediyor
Adalet yerini buldu tahliye ediyor
Okuduğum mektuplar şahitlik ediyor
Ben de bundan böyle yaralıyım

Yeni bir hayat Ankaralı çift sürüyor
Kara bahtı dostu düşman görüyor
Seksenlik yirmilik delikanlı gibi yürüyor
Tarlada kestiği kavak üzerine düştü, ölüyor
Yiğide servet mi olur ölümden gayrı
Ağam ben bundan böyle yaralıyım...