Geçen zaman değil biten ömürmüş,
Kader mahkûmları gün mü görürmüş?
Yıllarca ağlayıp, çile çekerken,
Bir gören var mı ki yüzü mü gülmüş?
Diyemez kimseye yürek yaralı,
Ne bilsin çekmeyen onun derdini.
Gören der sadece bahtı karalı,
Kader geri almaz, dertler verdimi
Sırtına yüklenmiş mezar tahtası,
Boynuna asılmış günah yaftası,
Gönlünde taşırken elemli yası,
Yine de el pençe durur kadere...
25.06.2015
Erman Ulusoy/Kırklareli
Kayıt Tarihi : 1.2.2019 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!