Kader Kurbanları Şiiri - Halil Dağdelen

Sevdalım.........
Düşlerimin son perdesi,
Karanlık gecelerdeki ışığım,
Bir tanem.......
Sende benim gibi ayrılık korkusuna,
O meçhul yerlerde yalnız kalmayı,
Düşünürken kara kara,
Ağlıyormusun........
İşte görüyorsun gerçekler acı ve yalan,
Ayrılmamız su götürmez bir gerçek,
Arılacağız.......
Ne olur büküpte boynunu,
Sitem edip ağlama olurmu.
Bilirsin saçının bir tek teline,
Siyah gözlerine ve sana,
Değişmem dünyaları.
Kaderimizse yazımızsa ne gelirki elimden
İçip içip sarhoş olmaktan,
Seni düşünüp ağlamaktan başka.
Ve sabretmekten başka,
Ne yapalım kader utansın.........