Kader konuşunca ben susarım
Ben susunca içim konuşur.
İçim konuştukça kalemim yazar.
Kalemin yazdıklarını bir başkası okur.
Bir başkasının okuduğunu diğerleri duyar.
Ve duyulur evrende yazdıklarım.
Sessiz çığlıklarım duyulur başka kulaklarda.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta