Kader Kitabı Şiiri - Tuğba Erkek

Susturdum gözümün yaşını
Ağlamaya mezar yok; taşlar duvar
Dert benimdir;
Kimseye değil sitemim...
Hüznümün örtüsünü kimselere giydirmedim.
Benim neme gerek deli sevda
Bilen bilir, tanıyan tanır beni.
Bi çare aklıselim...

Sırladım ben kalbimin kapılarını...
Sen gelirsin, o gelir, kim gelir diye düşünmeden sırladım...
Bende ışık yok artık;
Ne nadas, ne fasıla...
Dinlendirdim gözümün nurunu, bir asıra...

Levh-i mahfuzda mühürlenmiş herşey.
Ben boşuna çekiyorum bu kürekleri
Boşuna elemliyor boşuna kederliyorum günlerimi.
Ey kader kitabı!
Sensin gizlide kalanı bilen,
Ne yapalım boynu bükük beklerim kaderimi...