Bitmeyen bir hüzün vadisinde nefesleniyorum
Kimseye, bir sır vermeden sualleri derliyorum
Bazen sükût ediyor ve bazen de evet, yazıyorum
Acaba, en yakına ne kadar muhabbet besliyorum
İnsan bilmediğinden niçin çekinir, ürker, korkar
Ne kadar aşinaysa ruhu kalbi onun hazzıyla yaşar
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta