Bitmeyen bir hüzün vadisinde nefesleniyorum
Kimseye, bir sır vermeden sualleri derliyorum
Bazen sükût ediyor ve bazen de evet, yazıyorum
Acaba, en yakına ne kadar muhabbet besliyorum
İnsan bilmediğinden niçin çekinir, ürker, korkar
Ne kadar aşinaysa ruhu kalbi onun hazzıyla yaşar
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta