Kader Eyledi Şiiri - Tamer Arabacı

Öyle kırdı ki
Kabuk bağlamıyor
Vurduğu yer kanadıkça.
İncitti o beni!
Bile isteye!
Kasten!
Hangi sevda neden olabilir gerekçesi
Neylersin ki
Gönül istedi
Akıl boyun eğdi.
Ne yapılabilirdi?
Sevmemek
Sevmemeye çalışmak
O varlığın yörüngesinden
Umarsızca çıkmak.
Ne çeşit bir işkence?
Ya hissedilenler!
Engel olunamayan değişimler.
Sahi aşk denilen şey ne?
Kimse kolay olduğunu söylemesin bana
İmkansızlığın haritasında
Çaresizliğin ortasında
Görmek onu dirilmekti.
Varolmaktı.
Sevmek onu,
Gözlerinde demlenmek
Nefes almaktı.

Şimdi yargılananlardan olmak
O kadar acı ki!
Hele sevdiğinin gözlerinde hüküm giymek
Ebedi çaresizliklerin karanlığına mahkum
Konuşma hakkı yok.
Özleme şansı yok.
Düşünme payı yok.
Zor. Çok zor…
Böylesine yarım kalanlardan olmak.
Reva değil.
Sevdasını bir iki zamana sığdırıp
Kalbindeki sancıyı sonsuzlukla sınamak.

O kadar yaktı ki canımı.
Adamdan sayıp
Dönüp arkasını bakmadı.
Merhamet mi fazla gelen
Yoksa kalp mi!
Çığlıklarım kapladı içimi
Doldu, gözlerimden taştı.
Ama o duymadı.

Sanmıştım.
Şimdi hep utancım sanmalarım.
Akmıştım,
Oluk oluk
Damar damar
Eşkıya gönlü bastı
Karardı yollarım.
Ben,
Sevmeyi ibadet bilen,
Gönül gözünde bir yudum umuda hasret
Aşk için can vermeye razı, adam…
Kıydılar, Neden?

Öyle gitti ki!
Merhem olmuyor hiçbir tebessüm
Kor düşen yer dağlandıkça.
Sildi o ismimi,
Gururumu eze eze
Hayatı bitire bitire.
Taammüden.
Hangi enkazın gerekçesi olabilir duyguları nedeni
Neylersin ki
Kader eyledi.

TmR 22.08.2017