_ Kıpkızıl parçalara bölünüyor dünya
diken diken olan saçlarla yanıp tutuşup
bir yeri ağrıyormuş gibi yüzünü buruşturan kül rengi gecede
nehir akışını nasıl gizleyemezse
ve ayla aydınlanmış penceremden kanatlanıyor bilinç
önünde uzayıp giden gözlerdeki isteklere.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Teşekkür ederim, selam ve saygıyla...
Güzeldi.
_ Çocukluktan kalma ne varsa
güleç edayla el ederek karşılıyor şimdi gündüzü
muzip bir kelebeğin kanadındayken kader.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta