Kader Diyorlar Şiiri - Süleyman Yılmaz

kimi garip kimi sefa sürer
dünya hali altta kalan inler
Mevla yazmış kader diyorlar
bu kafayla birbirin yiyorlar
toplanmış nede çok bileler
kadın erkek karışıp bir gezeler
uymuş bu düzene her fertler
olur böyle deyip te ahkam keseler
her kafadan bir film çekeler
aynı tas aynı hamam edeler
bozulmaya yüz tutmuş toplum seçeler
akışmış sürü içine kurt diyeler
işlediler faturayı tek tarafa keseler
iflas etti düzene alkış tutan ebeler
kötüye gidene yardsım edeler
bu zamanda tepetaklak oldu işler
taktılar kafaya avrupa diyeler
bizde kalmadı elde elde ilim seçeler
uçmayı bilmeyen minik serçecikler bilmezler
haçlılar bize neler ettiler
iş güç bitti top peşinde koşalar
akar oluk gibi topa caza paralar
karşımıza dikildi siyah kutu decallar
hem avrat hem erkek oynatırlar
emekli cami yolu yolak edeler
ne yapalım biz bundan sonra diyeler
gençlikte ibadeti yasak göreler
inşaallah ermeye can bulalar
zengin aklı çok işine karışma diyeler
fakirin imkanı yok köle yapalar
gözün dikme yukarlara kör edeler
yolsuzluğu gördüm ama görmedim diyeler
bu zamanda dümen başında ki beyler
işlerine yarayınca ne de çok seveler
iyi de tutalar beyler gibi ebeler
terse gidersen Süleyman ters dilin keseler