Kader Diyorlar Şiiri - Ahmet Davut Katip ...

Bu gurbet ellerde yârime hasret,
Şimdi bir başıma herkesten uzlet,
Ne hayal etmiştim ne çıktı kısmet,
Benim bu halime kader diyorlar.

Geceleri uzun, soğuk ve sessiz,
Üşürüm bedenim, titrer istemsiz,
Bulunmaz dermanı dertler çaresiz!
Benim bu halime kader diyorlar.

Feleğe kızarım ederim sitem,
Her gece aşkıma tutarım matem,
Hicrana düşeli kalmadı neşem,
Benim bu halime kader diyorlar.

Sessizce süzülür gözümden yaşlar,
Her gece dertlerim yeniden başlar,
Bağrıma basarım kocaman taşlar,
Benim bu halime kader diyorlar.

Yürüdükçe yâre uzuyor yollar,
Geçiyor mevsimler, baharlar yazlar,
Derman bırakmadı dizimde yıllar,
Benim bu halime kader diyorlar.

Ümitle geçirdim on iki sene,
Çok gelir bu kadar hasret sevene,
Anlattım ahvali aşkı bilene,
Benim bu halime kader diyorlar.

Ararım bulunmaz çare derdime,
Konuştum sözümü boşa meclise,
Herkes bir ağızdan gülüp yüzüme,
Benim bu halime kader diyorlar.

23.04.2018

Ataşehir/İSTANBUL